Zo houd je je fotografiehobby spannend

De lol in het fotograferen kent pieken en dalen. Niet zo raar als je al zo’n 50 jaar fotografeert, maar wel lastig als het je werk is. In de loop der jaren heb ik hierdoor veel geleerd. Wat zorgt ervoor dat je soms je lol in het fotograferen verliest? Hoe ga je daar mee om? En wat zorgt ervoor dat je je lol behoudt of weer terugkrijgt? Ik ben blij dat ik dat geleerd heb, want als cursusleider fotografie word ik vooral gedreven door de wil om kennis over te dragen. Ook deze ervaringen dragen daar aan bij.

Wanneer

Het belangrijkste voor een foto is het moment. Dat is logisch. Maar er zijn twee zaken die dat moment bepalen. Ten eerste natuurlijk wat er op het moment voor de lens gebeurt. Maar hoe de fotograaf zich voelt op dat moment is net zo bepalend. Tip 1 is ‘Wees je bewust van het moment dat je voor jezelf creëert. Dit is bepalend voor het moment dat je met de foto vastlegt.’

Ook voor een ervaren fotograaf als ik duurt het lang voor je dat moment voor jezelf te pakken hebt. Of soms lukt het helemaal niet. Zo weet ik dat ontspannen fotograferen echt veel beter werkt. Misschien zelfs wel essentieel is. Dat betekent ook keuzes maken. Ik doe veel aan wielrennen. Onderweg zie ik soms perfecte fotogelegenheden. Maar ik laat ze op dat moment aan me voorbij gaan in plaats van dat ik ze met mijn smartphone fotografeer. Ik onthoud de plek dan wel als mooie fotolocatie.

Wie

Door je hier bewust van te zijn, leer je open te staan voor wat wel de perfecte momenten zijn. Die kunnen dan heel spontaan ontstaan. Bijvoorbeeld de foto van een man in een deuropening in Parijs. Ik was op stedentrip met wat vrienden, heerlijk relaxt. Opeens zag ik dit beeld. Voor mij straalde dat uit hoe ik op dat moment Parijs ervaarde. Al spurtend naar de plek bedacht ik hoe ik de foto wilde maken en in één klik had ik hem.

Dat brengt me op advies 2. Voor mij is het uitgangspunt voor een perfecte foto dat ik met het vastgelegde beeld de emotie wil overbrengen die ik zelf voelde. Vraag jezelf af “Voor wie maak ik mijn foto?” Ga niet te veel je best doen om door anderen goed gevonden te worden. Word zelf blij van je eigen foto’s. Als dat je lukt, worden je foto’s vanzelf beter.

Vergelijk jezelf ook niet teveel met anderen. Ik hoor vaak van cursisten dat ze hun eigen foto’s meten met foto’s die ze online zien. Maar de vaak zwaar nabewerkte foto’s online geven geen goed beeld van de oorspronkelijke foto.

Waarom

Mijn derde advies is ‘weet waarom je ergens een foto van neemt’. Dat kunnen veel verschillende redenen zijn. Zo vind ik het heus leuk om een foto te nemen die mijn vaardigheden op de proef stelt en ik kan me goed voorstellen dat andere fotograferen hier veel lol uit halen. Maar voor mij geldt dat ik pas de moeite wil nemen voor een goede foto als ik weet dat ik er wat mee ga doen. Ik bewerk elke foto. Dat vind ik heerlijk werk en is voor mij echt een belangrijk onderdeel van fotografie.

Nabewerken betekent voor mij uit de foto halen wat er in zit. Daarmee versterk ik wat de foto nodig heeft. Bijvoorbeeld het benadrukken van schaduwen die ik bij natuurlicht wel zag, maar op de foto niet terugkomen. Daarna komt de foto die zo veel aandacht gekregen heeft in een fotoboek. Als ik al die moeite doe voor een foto, moet hij ook de moeite waard zijn om genomen te worden.

Dat is mijn persoonlijke motivatie en die kan voor iedereen anders zijn. Ik wil vooral zeggen dat je je daar bewust van moet zijn. Dan kan je focussen op wat je motiveert.

Photographers block

Er zijn ook momenten geweest dat ik niet wist wat ik met fotografie aan moest.

Circa vijf jaar geleden wist ik niet waar ik de motivatie vandaan moest halen. Zoals schrijvers een writers block kunnen hebben, zo had ik een ‘photographers block’. De alsmaar groeiende hoeveelheid foto’s die ik via alle digitale kanalen voorbij zag komen deden me afvragen waar ik het voor deed.

Twintig jaar geleden was ik de rompslomp van analoge fotografie zat. Digitale fotografie kwam toen op. De digitale manier van werken gaf direct resultaat, oftewel geen teleurstellingen in de doka meer. Dat is ironisch. De digitale fotografie die me twintig jaar geleden hielp, heeft me vijf jaar geleden weer tegengewerkt.

Door alle ervaring die ik heb opgedaan, weet ik dat het belangrijkste is om me af te vragen welke foto’s mij vrolijk maken. Als ik goed in mijn vel zit als ik foto’s maak, dan straalt dat ook af op de foto’s. Echt!